دکتر محمدرضا مقدسی مشاور عالی ماموریت ملی تاب آوری کرده است تاب آوری محله محور، رویکردی نوین و فراتر از نگاه بحران مداری سنتی است که بر جنبه های پیشگیرانه، سازگاری و توانمندسازی جامعه محلی تمرکز میکند.

برخلاف تمرکز صرف بر مدیریت بحران و یا واکنش فوری به وقایع ناگهانی، این رویکرد بر ایجاد ساختارهایی پایدار و انعطاف پذیر تأکید دارد که توان یک محله را برای مواجهه با انواع مشکلات و بحرانها، همچون بلایای طبیعی، چالشهای اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی، بهبود میبخشد.
در واقع تاب آوری محله محور، یک فرآیند دائمی و فراگیر است که نه تنها به دنبال رفع مشکلات پس از وقوع بحران است، بلکه در طول زمان با تقویت روابط اجتماعی، زیرساختها و منابع محلی، جامعه را برای مقابله با طیف وسیعی از چالشها آماده میکند و از آسیبپذیری آن میکاهد.

یکی از مهمترین ارکان تاب آوری محله محور، تقویت سرمایه اجتماعی و ایجاد حس تعلق و همکاری میان ساکنان است.
مشارکت فعال شهروندان در تصمیم گیری، برنامه ریزی  و فعالیتهای محلی، موجب افزایش اعتماد و ارتقاء همبستگی اجتماعی میشود و به نوبه خود، ظرفیت محله را در مواجهه با مشکلات تقویت میکند.
به عنوان مثال، یک محله که دارای شبکه ای قوی از همیاری است، در هنگام بحرانهای طبیعی مانند زلزله یا سیل، میتواند سریعتر و مؤثرتر واکنش نشان دهد و خسارتها را کاهش دهد. این امر نشان دهنده اهمیت توجه به بعد انسانی و اجتماعی در توسعه تاب آوری است، چرا که بدون همکاری و همدلی مردم، ظرفیتهای فنی و زیرساختی به تنهایی قادر به ایجاد تاب آوری پایدار نیستند.

از سوی دیگر، تاب آوری محله محور مستلزم ایجاد ساختارهای فنی و زیست محیطی پایدار است که میتوانند در بلندمدت پاسخگوی نیازهای جامعه باشند.
این شامل بهبود زیرساخت های شهری مانند سیستمهای حمل و نقل، شبکه های آب و برق، فضای سبز و خدمات اضطراری است که باید به گونه ای طراحی شوند تا در برابر حوادث مختلف مقاوم باشند.
علاوه بر این، حفاظت و مدیریت منابع طبیعی محلی، کاهش آلودگی و ارتقای کیفیت محیط زندگی از دیگر جنبه های مهم این استراتژی محسوب میشود. زمانی که زیرساختهای و محیط زیست محله به طور هماهنگ تقویت شوند، احتمال آسیب دیدگی در مواجهه با بحرانها کاهش یافته و فرآیند بازسازی نیز تسهیل خواهد شد.

تاب آوری محله محور تنها به مقابله با بحرانهای ناگهانی محدود نمیشود بلکه به توسعه پایدار و ارتقای کیفیت زندگی در شرایط عادی نیز توجه دارد.
به این معنا که این رویکرد به دنبال ایجاد شرایطی است که مردم نه تنها در زمان بحران زنده بمانند، بلکه زندگی بهتر و سالمتری را در طول زمان تجربه کنند.

به عنوان مثال، ایجاد فرصتهای شغلی پایدار، ارتقای آموزش و فرهنگسازی در زمینه مسائل زیست محیطی و اجتماعی، توسعه فضای سبز و امکانات رفاهی، از جمله اقداماتی است که به بهبود کیفیت زندگی و افزایش تاب آوری کمک میکند.
بنابراین تاب آوری محله محور، از طریق ایجاد تعادل میان نیازهای فوری و نیازهای بلندمدت جامعه محلی، باعث رشد و شکوفایی مستمر آن میشود.

دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه افزود تاب آوری محله محور یک فرآیند پویا و چندبعدی است که نیازمند همکاری میان بخشهای مختلف جامعه، از جمله دولت، سازمانهای مردم نهاد، نهادهای محلی و شهروندان است.
این رویکرد نیازمند برنامه ریزی عمیق، سرمایه گذاری مناسب و نظارت مستمر است تا بتواند به نتایج قابل اندازه گیری در جهت کاهش آسیبها و افزایش امنیت اجتماعی و اقتصادی دست یابد.
تاب آوری محله محور فراتر از واکنش به بحران، به دنبال ایجاد جوامعی است که نه تنها بتوانند در برابر مشکلات مقاومت کنند و همچنین بتوانند پس از آن به شکلی قویتر و بهتر بازسازی شده و توسعه یابند.