کودکان سخت یا کودکان دشوار، کودکانی هستند که رفتارهای چالش برانگیز و دشواری از خود نشان می دهند.
فرزندپروری مثبت به طور مستقیم بر تاب‌آوری کودکان تأثیر می‌گذارد.

کودکان سخت دارای سیستم عصبی رشد نیافته ای هستند که باعث می شود در مقابل انتظارات و صحبت های دیگران واکنش شدیدی نشان دهند.

آنها همچنین مشکلات عاطفی بیشتری مانند افسردگی، اضطراب و نوسانات خلقی را تجربه می کنندو ممکن است که کودکان سخت در یادگیری و تمرکز دچار مشکلات بیشتری باشندعصبانیت های مکرر و تقریباً روزانه یکی دیگر از ویژگی های رفتاری بچه های سخت است
اکثر مطالعات بر دسته بندی کودکان به عنوان کودکان سخت یا کودکان تاب آور بر اساس قرار گرفتن در معرض ناملایمات و یا دستاوردهای مثبت در یک حوزه پیامد خاص تکیه کرده اند. با این حال، تنوع قابل توجهی در نحوه تعریف و اندازه گیری ناملایمات و سازگاری در مطالعات وجود دارد اتخاذ رویکردهای سازگارتر و جامع تر برای تعریف و اندازه گیری تاب آوری کودک، درک ما را در زمینه های مختلف افزایش می دهد مفاهیم برای تمرین و مداخله مداخلات مؤثر برای ارتقای تاب‌آوری باید هم به عوامل فردی و هم به زمینه‌های اجتماعی-اکولوژیکی گسترده‌تر توجه کند به نظر می رسد رویکردهای چند سطحی که درمان شناختی-رفتاری را در بر می گیرند و سیستم های متعددی (مانند خانواده، مدرسه، جامعه) را هدف قرار می دهند، حداقل در کوتاه مدت مفید هستند با این حال، تحقیقات بیشتری در مورد اثربخشی طولانی مدت مداخلات تاب آوری، به ویژه در جمعیت های آسیب پذیر یا کودکان سخت مورد نیاز است.

این کودکان ممکن است مشکلات رفتاری، هیجانی یا اجتماعی داشته باشند که باعث می شود والدین و مراقبان آنها با چالش های زیادی روبرو شوند. کودکان سخت، گروهی از کودکان هستند که به دلایل مختلف، مشکلات رفتاری، عاطفی و اجتماعی بیشتری نسبت به همسالان خود دارند. این کودکان ممکن است دارای اختلالات رفتاری، عاطفی، یادگیری یا توجه-تمرکز باشند و در برقراری ارتباط و سازگاری با محیط اطراف خود دچار چالش های بیشتری هستند.کودکان سخت به دلیل داشتن مشکلات رفتاری، عاطفی، یادگیری و تعاملی بیشتر، نیازمند توجه و حمایت ویژه ای هستند که کودکان عادی به آن نیاز ندارند. برخی از ویژگی های کودکان سخت عبارتند از:

 ویژگی های کودکان سخت

 1. پرخاشگری و خشم
این کودکان ممکن است به طور مکرر پرخاشگر، خشمگین و تحریک پذیر باشند. آنها ممکن است به راحتی عصبانی شده و به طور فیزیکی یا کلامی به دیگران حمله کنند.

2. نافرمانی و لجبازی
کودکان سخت اغلب نافرمان و لجباز هستند. آنها ممکن است دستورات والدین یا معلمان را نادیده بگیرند و از انجام تکالیف خود امتناع کنند.

 3. بی ثباتی هیجانی
این کودکان ممکن است نوسانات هیجانی شدیدی داشته باشند. آنها ممکن است به طور ناگهانی از یک حالت خوشحالی به یک حالت غمگینی یا خشم سقوط کنند.

 4. مشکلات اجتماعی
کودکان سخت ممکن است مشکلات زیادی در برقراری ارتباط با همسالان و بزرگسالان داشته باشند. آنها ممکن است به طور مکرر درگیر درگیری های کلامی یا فیزیکی شوند.

چگونه با کودکان سخت برخورد کنیم؟

1. صبور و مصمم باشید. کار با کودکان سخت ممکن است چالش برانگیز باشد، اما مهم است که صبور و مصمم باشید.

2. مرزهای روشن تعیین کنید. کودکان سخت نیاز دارند که مرزهای روشنی برای رفتارهای مناسب و نامناسب داشته باشند.

3. به آنها توجه کنید. کودکان سخت نیاز دارند که والدین و مراقبان آنها به آنها توجه کنند و به آنها گوش دهند.

4. از منابع حمایتی استفاده کنید. والدین و مراقبان کودکان سخت ممکن است نیاز داشته باشند که از منابع حمایتی مانند مشاوره یا گروه های پشتیبانی استفاده کنند.

در مجموع، کودکان سخت کودکانی هستند که نیاز به صبر، مهربانی و حمایت دارند. با استفاده از استراتژی های مناسب و دریافت کمک در صورت نیاز، والدین و مراقبان می توانند به این کودکان کمک کنند تا مهارت های رفتاری و اجتماعی خود را بهبود بخشند.