رابطه ی جنسی کنترل نشده(دهانی-واژینال-مقعدی)به طوریکه یکی از دو طرف مبتلا به ویروس باشند. وقتی مایعات بدن مثل: مایع منی، مایع واژن و خون از شخصی که عفونت دارد و مبتلا است به شخصی که سالم است، منتقل شود، بیماری به او منتقل می شود؛ حتی اگر مقدار کمی از این مایعات منتقل شوند. افرادی که رابطه ی جنسی کنترل نشده با شخص مبتلا دارند، در این ریسک قرار دارند اما افرادی که از قبل بیماری جنسی انتقال داده شده داشته اند، بیشتر در این ریسک قرار دارند. انتقال این بیماری ربطی به جنسیت ندارد که فقط از یک جنس به دیگری منتقل شود بلکه انتقال از هردو جنس به هردو جنس ممکن است.

به اشتراک گذاری سوزن های تزریقی یا استروئید راه دیگرانتقال ویروس می باشد. سوزن هایی برای خالکوبی، پیرسینگ و نقاشی های روی بدن هم می تواند منجر به عفونت شود چرا که عفونت هایی که درون خون روی سوزن موجود است را به بدن فرد سالم منتقل می کند. اشتراک گذاری سوزن ها همچنین می تواند هپاتیت و سایر عفونت ها را نیز منتقل کند.

نوزادان نیز درصورتی که مادرشان این ویروس را داشته باشد، در معرض عفونت قرار دارند. این انتقال می تواند قبل ازتولد، در حال تولد یا درحال خوردن شیر مادر اتفاق بیفتد.زنان باردار باید تست اچ آی وی بدهند. به کودکانی که از مادران مبتلا به دنیا آمده اند، داروهای مخصوصی برای پیشگیری داده می شود.تشخیص ابتلا به اچ آی وی:

مدتی بعد از ورود ویروس به بدن، گلبولهای سفید به نشانه حضور ویروس مادهای را در خون ترشح میکنند)آنتی بادی( که آن ماده هم هیچ علامتی ندارد ولی با آزمایش قابل تشخیص است. از زمان ورود ویروس تا زمانی که گلبولهای سفید این ماده را ترشح میکنند، مدتی بین دو هفته و گاه حتی سه ماه طول میکشد؛ که در این زمان علیرغم اینکه ویروس درون بدن فرد هست، حتی اگر فرد آزمایش هم بدهد جواب منفی خواهد بود. به این مدت زمان"دوران پنجره"میگویند. توجه به این نکته بسیار حائز اهمیت است که با وجود دوران پنچره )مدت زمانی که ویروس وارد بدن شده اما سطح آنتیبادی به حد قابل تشخیص در خون نرسیده است( و اینکه علیرغم آلودگی هنوز تستهای آزمایشگاهی مثبت نشده است، هیچگاه وجود یک آزمایش منفی دلیل قطعی برای عدم ابتلای فرد نیست و به تواترهای زمانی مشخص، بایستی فرد مجدداً مورد مشاوره و آزمایش قرار گیرد.

ضمناً با توجه به دوران پنجره انجام آزمایش بلافاصله پس از وقوع یک رفتار پرخطر امری غیرضروری است. اما بعد از این دوران که آنتی بادی ترشح شود تا آخر عمر فرد در خونش باقی خواهد ماند. لذا تشخیص اچ آی وی فقط بر مبنای انجام آزمایش خون خواهد بود. لذا مدت طولانی فرد بی علامت است ولی آزمایش مثبت دارد. در صورتی که درمان صورت نگیرد و فرد وارد مرحله علامت دار ایدز شود، علائم سایر بیماریهای عفونی میتواند مشاهده شود.

بر اساس این توضیحات از زمان ورود ویروس اچ آی وی به بدن انسان سه مرحله زیر وجود دارد:

 درمان بیماری اچ آی وی: تاکنون داروی موثری که بتواند ویروس را کامل از بین ببرد وجود ندارد. اما داروهای مناسبی وجود دارند که میتوانند تعداد ویروس در خون را به شدت کم کرده و مانع پدید آمدن علائم مرحله ایدز شوند.

مراقبت مستمر افراد مبتلا به اچ آی وی و درمان به موقع عفونتها و بیماریهای دیگر میتواند در به تعویق انداختن مرحله بیماری بسیار موثر باشد؛ به گونه ای که در صورت درمان به موقع ممکن است

علائم بیماری ایدز تا پایان عمر نیز بروز نکند. علاوه بر این، درمان عفونت اچ آی وی از منظر دیگری نیز بسیار حائز اهمیت است. دارو میتواند تعداد میکروب در خون و ترشحات به قدری کاهش دهد که قابلیت سرایت به دیگران نزدیک به صفر شود. لذا درمان در اچآیوی علاوه بر بهبود وضعیت سلامت بیمار، به عنوان یکی از روشهای اصلی پیشگیری محسوب میشود.

اچ آی وی یک بیماری عفونی است که مخصوص گروه خاصی نیست

بیماری اچ آی وی مخصوص طبقه، قشر و یا گروه خاصی نیست، این بیماری یک بیماری عفونی است که اگر عامل آن وارد بدن هر کسی شود آن فرد میتواند به بیماری مبتلا شود. چون ویروس درون گلبولهای سفید خون و ترشحات جنسی وجود دارد، و همه افراد دارای گلبول سفید در خون و ترشحات شان هستند، پس هر کسی که با ویروس در تماس باشد، میتواند مبتلا به عفونت اچ آی وی شود.

علی رغم اینکه اچ آی وی مخصوص گروه خاصی نیست، بدیهی است هر کسی که بیشتر با خون و ترشحات جنسی سروکار داشته باشد بیشتر احتمال دارد با ویروس در تماس بوده و به بیماری اچ آی وی مبتلا شود، اما به این معنی نیست که فقط این افراد مبتلا به بیماری اچ آی وی می شوند.