پیر آزاری چیست و چگونه توصیف میشود ؟
پیر آزاری عملی آسیب رسان و مضر توسط شخصی که مورد اعتماد سالمند است. پدیده سالمند آزاری و غفلت یک مسئله چند بعدی و پیچیده است.
شبکه بین المللی پیشگیری از سالمند آزاری در سال ۱۹۹۷ایجاد شد و تا سال ۲۰۰۹، ۵۸ کشور عضو آن بودند در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۶ "روز جهانی آگاهی از سالمندآزاری" نامگذاری شد.سالمندآزاری مخفی‌ترین شکل سوءرفتار است.
سالمندان از جمله گروه‌های آسیب‌پذیر در جامعه می‌باشند و سوء رفتار نسبت به آنها توسط مراقبین یکی از اشکال خشونت می‌باشد که به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در سراسر جهان شناخته شده است.
سوء استفاده‌کننده می‌تواند همسر، شریک زندگی، قوم، دوست، همسایه، داوطلب نگهداری، کارگر دستمزدبگیر، پزشک یا هر فرد دیگری باشد که قصد دارد فرد آسیب پذیر را از منابع خود محروم کند.
انسان دارای دوره تحولی است که از ضعف شروع میشود و پس از مدتی توانمندی دوباره به ضعف و ناتوانی کشیده خواهد شد.
یعنی همان طور که یک کودک نیاز به حمایت توجه و کمک در ابعاد عاطفی، اقتصادی، روانی و اجتماعی دارد، سالمند نیز نیازمند چنین توجهی است.
در خصوص مراقبت و درمان سالمندان، به طور مرتب مسائل اخلاقی خاص مطرح میشود.
از آنجا که جمعیت رو به پیر شدن و پیشرفت‌های تکنولوژی روبه توسعه می‌روند، هر روز مسائل اخلاقی و قانونی پیچیده‌ای مطرح میگردد.
اکثر مسائل رایج در‌این زمینه شامل بررسی توانایی مددجو برای تصمیم گرفتن، تعیین جانشین مناسب برای تصمیم‌گیری به جای وی، در اختیار گذاشتن اطلاعات برای تصمیم گیری آگاهانه، سطح مراقبت مورد نیاز بر اثر عمل اساس عملکرد و خاتمه دادن به درمان در پایان زندگی می‌باشد.
یکی از مسائل مربوط به سالمندان که اغلب نادیده گرفته میشود، سوءرفتار نسبت به آنها است. در حال حاضر سالمندآزاری مخفی‌ترین شکل سوءرفتار است. جمعیت در حال پیر شدن می‌باشد.
با این همه این موضوع یک مشکل خشونت خانوادگی، نگرانی از نسلی به نسل دیگر، بهداشت، عدالت و مسئله حقوق بشر را در بر می‌گیرد؛ زیرا پدیده سالمندآزاری و غفلت یک مسئله چند بعدی و پیچیده است که باید به وسیله چندین متخصص و روشهای بین حرفه‌ای هدایت شود.
شیوع سالمند آزاری به وسیله سطح آگاهی افراد و سالمندان، میزان دانش آنها و آمادگی متخصصان مراقبت بهداشتی، تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
بهترین تعریف از سالمندآزاری عبارت است از: عملی آسیب رسان و مضر توسط شخصی که مورد اعتماد سالمند است.
اولین و اصلی‌ترین گام در جهت مقابله با خطر سالمند آزاری آشنایی با مفاهیم سالمند آزاری و شاخص‌های آن است.
امروزه سالمند آزاری و غفلت به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی گسترش یافته است.
بطوریکه یکی از عوامل خطر برای سالمندان به شمار می‌رود. سالمندآزاری به عنوان یکی از شاخص‌های طول عمر و سلامت در کنار شاخص‌هایی مثل امید به زندگی است.
سالمندآزاری یکی از پیش بینی کننده‌های غیر مستقیم مرگ است.
که ارزیابی آن سخت می‌باشد گاهی اوقات سوءرفتار پیچیده‌تر از آن است که بتوان آن را شناسایی کرد.
شبکه بین المللی پیشگیری از سالمند آزاری در سال ۱۹۹۷ایجاد شد و تا سال ۲۰۰۹، ۵۸ کشور عضو آن بودند در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۶ "روز جهانی آگاهی از سالمندآزاری" نامگذاری شد.
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۲ سوء رفتار را به عنوان یک اقدام منفرد یا تکرار شونده یا عدم اقدام مناسب در درون هر گونه ارتباطی و وابستگی که توسط یک فرد مورد اعتماد روی داده و سبب آسیب یا صدمه به یک فرد سالمند گردد تعریف کرده است.
و همچنین در سال ۲۰۰۴ سالمندآزاری را هرگونه اقدام یا عدم اقدامی که نتیجه اش آسیب به یک فرد سالمند شود تعریف نموده است.
استفاده از عبارت "هر نوع آسیبی" و "می‌تواند شامل شود"این امکان را فراهم میکند که دامنه وسیعی از تعریف و تفسیر‌ها دارای طیف گسترده از وقایع و پیامدها را به عنوان سوء رفتار دربرگیرد و محدود نمی‌باشد.
سالمند آزاری را نمی‌توان انکار کرد، بلکه باید آن را پذیرفت و در مورد آن اقدامی انجام داد.
دکتر زهرا محبوبی نیه در ادامه این مطلب اضافه میکند تعابیر متعدد و متفاوتی از سالمندآزاری در فرهنگ‌های مختلف وجود دارد. و همین تنوع و تعدد مفاهیم موجب شده است که در بسیاری از مواقع سالمندآزاری نادیده گرفته شود و یا به درستی با آن مقابله نگردد.
دستیابی به مفاهیم یکسان موجب میگردد تا طراحی و برنامه‌ریزی برای پیشگیری و کاهش موارد آزار به صورت منسجم‌تر انجام شود.
سالمند آزاری اقدامی آگاهانه نسبت به یک سالمند مستعد است، که موجب آسیب‌ها یا صدمات جدی به او میشود. این آسیب ممکن است به اشکال مختلف باشد. آگاهانه و توسط مراقبت کننده یا فردی که مورد اعتماد سالمند بوده و دارای رابطه قابل اعتماد با اوست انجام گیرد، یا ممکن است ناشی از نارسایی و کوتاهی خود فرد در رفع نیازهای اولیه و محافظت از خود در برابر صدمات باشد.
بهترین تعریف از سالمندآزاری عبارت است از: عملی آسیب رسان و مضر توسط شخصی که مورد اعتماد سالمند است.
اولین و اصلی‌ترین گام در جهت مقابله با خطر سالمند آزاری آشنایی با مفاهیم سالمند آزاری و شاخص‌های آن است.
انواع سالمند آزاری در بیمارستانها و خانه سالمندان مشابه انواعی است که در محیط جامعه، رخ می‌دهد. رایج‌ترین نوع سالمندآزاری در بیمارستانها و محیط جامعه با توجه به فرهنگ و نگرش اطرافیان متفاوت است. مقایسه شیوع بین‌المللی سالمند آزاری و غفلت مشکل است زیرا روشهای متفاوتی در مطالعات مختلف استفاده شده است.
برای مثال در انگلستان اولین مطالعه در رابطه با شیوع سالمند آزاری و غفلت در سال ۲۰۰۶ انجام شده بود در‌این مطالعه بیشترین نوعِ سالمند آزاری که گزارش شده بود ناشی از غفلت بود که به دنبال سوء استفاده مالی‌ایجاد شده بود. به علاوه زنان بیشتر از مردان سوءاستفاده را تجربه کرده بودند.
داده‌های مختلفی که از بخش‌های مختلف جهان به دست آمده است نشان می‌دهد که بیشترین نوع سالمندآزاری سوء استفاده روانی و کمترین نوع آن سوء استفاده جنسی است.
با توجه به اینکه در مطالعات مختلف از روشهای مختلفی برای توصیف سالمندآزاری استفاده شده است تعیین شیوع سالمند آزاری و غفلت در جمعیت مشکل است. با توجه به روال بررسی‌ها می‌توان گفت که سالمندآزاری در بیمارستانها مانند جامعه وجود دارد اما شایعترین نوع آن با جامعه متفاوت است.
در بررسی حیطه سوء رفتار جسمی شایعترین نوع سوء رفتار جسمی ضربه وارد کردن عمدی به بدن گزارش شده. شایعترین نوع سوء رفتار در حیطه سوء رفتار روانی بی‌‌اعتنایی بوده، تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۸ سالمندان، بی‌‌محبتی، کم توجهی و رها شدن را به عنوان آزار دهنده‌ترین رفتار معرفی کردند شایعترین نوع در حیطه سوء رفتار مالی کوتاهی کردن نسبت به امور بانکی و تامین پول مورد نیاز بوده، حیطه سوء رفتار غفلت، آشنا نکردن از اخبار مهم مربوط به روند بیماری.
به نظر میرسد با این توضیحات وظیفه ای عمومی باشد که نسبت به سالمندان و آموزشهای مرتبط با سالمند آزاری احساس مسئولیت کنیم و در جهت توسعه تاب آوری و کرامت ایشان کوشا باشیم .
شبکه بین المللی پیشگیری از سالمند آزاری در سال ۱۹۹۷ایجاد شد و تا سال ۲۰۰۹، ۵۸ کشور عضو آن بودند در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۶ "روز جهانی آگاهی از سالمندآزاری" نامگذاری شد.سالمندآزاری مخفی‌ترین شکل سوءرفتار است.
سالمندان از جمله گروه‌های آسیب‌پذیر در جامعه می‌باشند و سوء رفتار نسبت به آنها توسط مراقبین یکی از اشکال خشونت می‌باشد که به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی در سراسر جهان شناخته شده است.
سوء استفاده‌کننده می‌تواند همسر، شریک زندگی، قوم، دوست، همسایه، داوطلب نگهداری، کارگر دستمزدبگیر، پزشک یا هر فرد دیگری باشد که قصد دارد فرد آسیب پذیر را از منابع خود محروم کند.
انسان دارای دوره تحولی است که از ضعف شروع میشود و پس از مدتی توانمندی دوباره به ضعف و ناتوانی کشیده خواهد شد.
یعنی همان طور که یک کودک نیاز به حمایت توجه و کمک در ابعاد عاطفی، اقتصادی، روانی و اجتماعی دارد، سالمند نیز نیازمند چنین توجهی است.
در خصوص مراقبت و درمان سالمندان، به طور مرتب مسائل اخلاقی خاص مطرح میشود.
از آنجا که جمعیت رو به پیر شدن و پیشرفت‌های تکنولوژی روبه توسعه می‌روند، هر روز مسائل اخلاقی و قانونی پیچیده‌ای مطرح میگردد.
اکثر مسائل رایج در‌این زمینه شامل بررسی توانایی مددجو برای تصمیم گرفتن، تعیین جانشین مناسب برای تصمیم‌گیری به جای وی، در اختیار گذاشتن اطلاعات برای تصمیم گیری آگاهانه، سطح مراقبت مورد نیاز بر اثر عمل اساس عملکرد و خاتمه دادن به درمان در پایان زندگی می‌باشد.
یکی از مسائل مربوط به سالمندان که اغلب نادیده گرفته میشود، سوءرفتار نسبت به آنها است. در حال حاضر سالمندآزاری مخفی‌ترین شکل سوءرفتار است. جمعیت در حال پیر شدن می‌باشد.
با این همه این موضوع یک مشکل خشونت خانوادگی، نگرانی از نسلی به نسل دیگر، بهداشت، عدالت و مسئله حقوق بشر را در بر می‌گیرد؛ زیرا پدیده سالمندآزاری و غفلت یک مسئله چند بعدی و پیچیده است که باید به وسیله چندین متخصص و روشهای بین حرفه‌ای هدایت شود.
شیوع سالمند آزاری به وسیله سطح آگاهی افراد و سالمندان، میزان دانش آنها و آمادگی متخصصان مراقبت بهداشتی، تحت تاثیر قرار می‌گیرد.
بهترین تعریف از سالمندآزاری عبارت است از: عملی آسیب رسان و مضر توسط شخصی که مورد اعتماد سالمند است.
اولین و اصلی‌ترین گام در جهت مقابله با خطر سالمند آزاری آشنایی با مفاهیم سالمند آزاری و شاخص‌های آن است.
امروزه سالمند آزاری و غفلت به عنوان یک مشکل بهداشت عمومی گسترش یافته است.
بطوریکه یکی از عوامل خطر برای سالمندان به شمار می‌رود. سالمندآزاری به عنوان یکی از شاخص‌های طول عمر و سلامت در کنار شاخص‌هایی مثل امید به زندگی است.
سالمندآزاری یکی از پیش بینی کننده‌های غیر مستقیم مرگ است.
که ارزیابی آن سخت می‌باشد گاهی اوقات سوءرفتار پیچیده‌تر از آن است که بتوان آن را شناسایی کرد.
شبکه بین المللی پیشگیری از سالمند آزاری در سال ۱۹۹۷ایجاد شد و تا سال ۲۰۰۹، ۵۸ کشور عضو آن بودند در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۶ "روز جهانی آگاهی از سالمندآزاری" نامگذاری شد.
سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۰۲ سوء رفتار را به عنوان یک اقدام منفرد یا تکرار شونده یا عدم اقدام مناسب در درون هر گونه ارتباطی و وابستگی که توسط یک فرد مورد اعتماد روی داده و سبب آسیب یا صدمه به یک فرد سالمند گردد تعریف کرده است.
و همچنین در سال ۲۰۰۴ سالمندآزاری را هرگونه اقدام یا عدم اقدامی که نتیجه اش آسیب به یک فرد سالمند شود تعریف نموده است.
استفاده از عبارت "هر نوع آسیبی" و "می‌تواند شامل شود"این امکان را فراهم میکند که دامنه وسیعی از تعریف و تفسیر‌ها دارای طیف گسترده از وقایع و پیامدها را به عنوان سوء رفتار دربرگیرد و محدود نمی‌باشد.
سالمند آزاری را نمی‌توان انکار کرد، بلکه باید آن را پذیرفت و در مورد آن اقدامی انجام داد.
دکتر زهرا محبوبی نیه در ادامه این مطلب اضافه میکند تعابیر متعدد و متفاوتی از سالمندآزاری در فرهنگ‌های مختلف وجود دارد. و همین تنوع و تعدد مفاهیم موجب شده است که در بسیاری از مواقع سالمندآزاری نادیده گرفته شود و یا به درستی با آن مقابله نگردد.
دستیابی به مفاهیم یکسان موجب میگردد تا طراحی و برنامه‌ریزی برای پیشگیری و کاهش موارد آزار به صورت منسجم‌تر انجام شود.
سالمند آزاری اقدامی آگاهانه نسبت به یک سالمند مستعد است، که موجب آسیب‌ها یا صدمات جدی به او میشود. این آسیب ممکن است به اشکال مختلف باشد. آگاهانه و توسط مراقبت کننده یا فردی که مورد اعتماد سالمند بوده و دارای رابطه قابل اعتماد با اوست انجام گیرد، یا ممکن است ناشی از نارسایی و کوتاهی خود فرد در رفع نیازهای اولیه و محافظت از خود در برابر صدمات باشد.
بهترین تعریف از سالمندآزاری عبارت است از: عملی آسیب رسان و مضر توسط شخصی که مورد اعتماد سالمند است.
اولین و اصلی‌ترین گام در جهت مقابله با خطر سالمند آزاری آشنایی با مفاهیم سالمند آزاری و شاخص‌های آن است.
انواع سالمند آزاری در بیمارستانها و خانه سالمندان مشابه انواعی است که در محیط جامعه، رخ می‌دهد. رایج‌ترین نوع سالمندآزاری در بیمارستانها و محیط جامعه با توجه به فرهنگ و نگرش اطرافیان متفاوت است. مقایسه شیوع بین‌المللی سالمند آزاری و غفلت مشکل است زیرا روشهای متفاوتی در مطالعات مختلف استفاده شده است.
برای مثال در انگلستان اولین مطالعه در رابطه با شیوع سالمند آزاری و غفلت در سال ۲۰۰۶ انجام شده بود در‌این مطالعه بیشترین نوعِ سالمند آزاری که گزارش شده بود ناشی از غفلت بود که به دنبال سوء استفاده مالی‌ایجاد شده بود. به علاوه زنان بیشتر از مردان سوءاستفاده را تجربه کرده بودند.
داده‌های مختلفی که از بخش‌های مختلف جهان به دست آمده است نشان می‌دهد که بیشترین نوع سالمندآزاری سوء استفاده روانی و کمترین نوع آن سوء استفاده جنسی است.
با توجه به اینکه در مطالعات مختلف از روشهای مختلفی برای توصیف سالمندآزاری استفاده شده است تعیین شیوع سالمند آزاری و غفلت در جمعیت مشکل است. با توجه به روال بررسی‌ها می‌توان گفت که سالمندآزاری در بیمارستانها مانند جامعه وجود دارد اما شایعترین نوع آن با جامعه متفاوت است.
در بررسی حیطه سوء رفتار جسمی شایعترین نوع سوء رفتار جسمی ضربه وارد کردن عمدی به بدن گزارش شده. شایعترین نوع سوء رفتار در حیطه سوء رفتار روانی بی‌‌اعتنایی بوده، تحقیق انجام شده در سال ۲۰۰۸ سالمندان، بی‌‌محبتی، کم توجهی و رها شدن را به عنوان آزار دهنده‌ترین رفتار معرفی کردند شایعترین نوع در حیطه سوء رفتار مالی کوتاهی کردن نسبت به امور بانکی و تامین پول مورد نیاز بوده، حیطه سوء رفتار غفلت، آشنا نکردن از اخبار مهم مربوط به روند بیماری.
به نظر میرسد با این توضیحات وظیفه ای عمومی باشد که نسبت به سالمندان و آموزشهای مرتبط با سالمند آزاری احساس مسئولیت کنیم و در جهت توسعه تاب آوری و کرامت ایشان کوشا باشیم .
۱۸۲ بازدید
۰ امتیاز
۰ نظر
نظرات کاربران
هنوز هیچ نظری ثبت نشده است !
نظر شما چیست ؟!
شما نیز می توانید نظر خود را راجب این مقاله در زیر بنویسید !
نام کامل شما * :
نام کامل خود را وارد کنید !
آدرس ایمیل شما :
آدرس ایمیل خود را وارد کنید !
متن نظر شما :
نظر خود را به فارسی در بالا بنویسید !
کد امنیتی :
کد امنیتی روبرو را وارد نمایید !
