پایگاه جمعیت همیاران
سلامت روان اجتماعی ایران
ورود
عضویت
خانه
اخبار
اخبار
اداری
اطلاعیه
انتصاب
همایش ها و کنفرانس ها
رویدادها
آموزشی
اجتماعی
از همیاران چه خبر؟
فرهنگی
مجازی
ورزشی
پيشگيري
فعالیت ها
پيشگيري از معلوليت ها
آموزش خانواده
آموزش عمومي
آموزش فنی و حرفه ای و اشتغال
آموزش مهارت فرزند پروري
آموزش مهارت فرزند پروري
آموزش مهارتهاي زندگي
آموزش پيش از ازدواج
آموزش پيشگيري از اعتياد
آموزش پيشگيري از ايدز
جلسات و نشست ها
خلاقیت ،نوآوری در فعالیت و ابتکارات محلی
خیریه
سمینار،همایش و نمایشگاه
فرهنگی ، هنري ، اجتماعي
متفرقه
مجازی
همکاری و مشارکت با نهادهای محلی و استانی
ورزشی
گزارش تحلیل وضعیت محلی توسط پایگاه/گروه
آموزش
آموزشی
دانستنی
علمی
مناسبتی
گالری
پایگاه ها
درباره ما
تماس با ما
خشونت خانگی
افرادی که خشونت خانگی را تجربه کردهاند یا در حال حاضر تجربه میکنند نیاز به درمان جسمی و عاطفی دارند .
خشونت خانگی ، حتی اگر «خفیف» قلمداد شود، تأثیر زیادی بر سلامت جسمی ، عاطفی و ذهنی فرد میگذارد. آثار خشونت خانگی بر افراد میتواند بسیار متغیر باشد و از تأثیرات جسمی و قابل رویت گرفته تا تغییرات رفتاری را دربرمیگیرد. با این حال، تأثیرات خشونت خانگی را میتوان مدیریت کرد. بهبودی پس از تجربه خشونت خانگی امکانپذیر است. اگرچه بهبودی، مستلزم رویاروی با واقعیتهای دردناک است، اما باعث کشف قدرتهای درونی میشود، و این فرایندی است که برای شروع آن، زمان، فضا، و امنیت لازم است.
آگاهی از آثار خشونت خانگی و به رسمیت شناختن آنها گام اول و مهمی برای بهبودی است.
آثار خشونت خانگی اغلب ، آثاری مانند بریدگی، کبودی و شکستگی. آثار قابل مشاهده دیگری مانند بارداری، اختلالات مربوط به خوردن یا خوابیدن و حتی خودکشی نیز ممکن است از آثار خشونت خانگی به حساب آیند. علاوه بر آثار فوق ، فهرستی از آثار رایج ارائه شده است :
بیماری عفونتهای مقاربتی زیادی وجود دارند که از طریق خشونت جنسی منتقل میشوند. این بیماریها ممکن است بر هر فردی در هر سن و یا با هر جنسیتی تأثیر بگذارند.
آسیب به خود: آسیب رساندن عمدی به خود، که خودزنی هم نامیده میشود، زمانی رخ میدهد که فرد به خود، معمولاً در خلوت و بدون قصد خودکشی، آسیب جسمی وارد میکند. بعضی از قربانیان تجاوز جنسی از خودزنی برای کنار آمدن با احساسات سخت و دردناک استفاده میکنند.
رفتار خشونتبار : قربانیان خشونت روحی روانی ممکن است به مرور زمان، به رفتار پرخاشگرانه خود واکنش نشان دهند که اغلب منجر به تکرار چرخه خشونت خانگی در خانوادهها و از نسلی به نسل دیگر میشود. به رسمیت شناختن این نوع از آثار خشونت خانگی در تلاش برای جلوگیری از تکرار آن در آینده اهمیت زیادی دارد.
مصرف و مصرف بیش از حد (سوءمصرف) : الکل و مواد مخدر ممکن است به منظور خوددرمانی به عنوان راهی برای کاهش درد و یا به منظور کنترل رویدادها و موقعیتهایی که کاملاً خارج از کنترل به نظر میآیند، از مواد مخدر و یا الکل استفاده شود. زمانی که خشونت خانگی ادامهدار و تکرار میشود، که معمولاً نیز همین طور است، استفاده از مواد مخدر یا الکل اغلب اوقات ممکن است برای قربانی مسئلهساز شود.
آثار خشونت خانگی، مخصوصاً آثار عاطفیِ آن در قربانی، نجات یافته و یا شاهدین خشونت خانگی از جمله بچه ها، به راحتی قابل رویت نیست. این آثار اغلب شامل موارد زیر است: افزایش سطح اضطراب و استرس، افزایش خطر افسردگی، و کاهش اعتمادبه نفس و عزت نفس. به علاوه، آثار خشونت خانگی ممکن است سالها ادامه داشته باشد، و گاهی اوقات کسانی که متأثر از آن هستند، برای کنار آمدن با آن به مشاوره و روان درمانی نیاز پیدا میکنند. در زیر، فهرستی از آثار رایج درونی خشونت خانگی ارائه شده اند:
افزایش اضطراب: اضطراب، واکنش جسمی بدن ما به احساس خطر و یا موقعیت استرسزا است. ترس میتواند باعث احساس سردرگمی، تنگیِ نفس و وحشتزدگی در ما شود. زندگی تحت استرس و ترس دائمی میتواند منجر به افزایش سطح اضطراب در قربانی شود.
کاهش عزتنفس: خشونت کلامی و روانی، اغلب به منظور کاهش عزتنفس اعمال میشود. کاهش اطمینان فرد به تواناییهای خود، باعث میشود که قربانی حس نکند که میتواند کاری در اینباره انجام دهد یا حقش نیست که با او بد رفتاری شود. اگر کسی آنقدر اعتماد بهنفس دارد تا خشونت به هر شکلی را برملا کند، این اعتماد بهنفس باید پرورش داده شود تا عزتنفسی را که همیشه تحت تأثیر خشونت خانگی بوده، از نو بسازد.
یادآوری خاطرات گذشته: زمانی رخ میدهد که احساس میکنید انگار حوادث بد گذشته همین حالا در حال رخ دادن هستند. فردی که یاد گذشته میافتد، ممکن است از لحاظ جسمی طوری رفتار کند که انگار خشونت الان در حال رخ دادن است. از آنجایی که قربانیان خشونت جنسی معمولاً به طور مرتب در کنار فرد پرخاشگر هستند، یادآوری خاطرات به راحتی تکرار میشوند.
افسردگی: افسردگی یک اختلال روانی در خلق و خو است و زمانی ایجاد میشود که احساسات مرتبط با غم و ناامیدی، مدتهای طولانی ادامه داشته باشند و در الگوی فکری روزمره اختلال ایجاد کنند. این یک بیماری جدی روانی است که میتواند بر رفتار فرد و رابطهی او با دیگران تأثیر بگذارد.
سرزنشِ خود: بسیاری از قربانیان خود را مقصرِ خشونت میدانند حتی اگر فرد پرخاشگر آنها را مقصر نداند. سرزنشِ خود اغلب به عنوان ابزاری برای کنار آمدن با خشونت تلقی میشود: «اگر من باعث این خشونت بودهام، پس شاید بتونم کاری کنم که دیگه تکرار نشه.»
۳۱۹
بازدید
۱۵
امتیاز
۰
نظر
نظرات کاربران
هنوز هیچ نظری ثبت نشده است !
نظر شما چیست ؟!
شما نیز می توانید نظر خود را راجب این مقاله در زیر بنویسید !
نام کامل شما
*
:
نام کامل خود را وارد کنید !
آدرس ایمیل شما :
آدرس ایمیل خود را وارد کنید !
متن نظر شما :
نظر خود را به فارسی در بالا بنویسید !
کد امنیتی :
کد امنیتی روبرو را وارد نمایید !
انسان خوشبخت نمی شود اگر برای خوشبختی دیگران نکوشد !
شما هم می توانید در این کار سهیم باشید ! کمک های مالی شما مایه دلگرمی ماست !
دریافت کمک های مردمی