شعر

خدا پرسد زما فردا که از معنا چه آوردی
بجز بار گنه با خود تو از دنیا چه آوردی
به دنیا سالها خوردی و نوشیدی وپوشیدی
برای قدردانی هدیه بهر ما چه آوردی

تو را دادیم عقل و منطق و نیروی انسانی
تو در آنجا گرفتی کام دل اینجا چه آوردی
تو بی پروا ندانستی پس ازامروز فرداییست
شد امروز تو فردا و تو بی پروا چه آوردی

بسی داد و ستد کردی تو در بازار آشفته
در این بازار وانفسا بگو کالا چه آوردی
فرستادیم بهر راهنمایی تو ، پیغمبر
از آنچه گفت با تو در صف عقبی چه آوردی

به تو گفتم بهشتم اهل تقوا را بود پاداش
من آن پاداش را آوردم تو از تقوا چه آوردی
به قرآن نقش کردم بهرت آیات جهنم را
بگو بهر نجات خود ز نار ما چه آوردی

در اینجا هرکسی دارد شفیعی نزد ما برگو
تو از بهر شفاعت در بر مولا چه آوردی
ملاک بندگی ما بود ترک هوای نفس
بگو ای بوالهوس از درک این معنا چه آوردی

من (ژولیده) میگویم به نص آیه قرآن
خدا پرسد ز ما فردا که بهر ما چه آوردی

ژولیده نیشابوری