خشم پدیده ای طبیعی است و مانند سایر احساسات نشانه سلامت، تندرستی و عواطف انسانی است اما هنگامی که از کنترل خارج شود، می تواند به یک حس مخرب و ویرانگر تبدیل شود و پیامدهای ناگوار در محیط کار، روابط شخصی و در تمامی عرصه های زندگی به وجود آورد.
همواره توصیه های زیادی درمورد مهار و کنترل خشم و جهت دهی مناسب آن در آموزه های دینی و فرهنگی ما ارایه شده است و از سوی دیگر متخصصان و کارشناسان امر بر توجه به ارایه آموزش های لازم در این زمینه از دوران کودکی تاکید کرده اند.
افراد باید از دوران کودکی بیاموزند که به چه نحوی خشم خود را کنترل کنند و آن را به عنوان عاملی برای احترام به حقوق خود و دیگران سرلوحه امور زندگی روزانه قرار دهند.
مهارت های کنترل خشم ازجمله مهارت های زندگی است که یادگیری آن ابتدا از خانه و از رفتار والدین آغاز می شود و در ادامه به محیط زندگی و جوامع کوچک و بزرگی که کودکان در آن قرار می گیرند، تسری می یابد.