وقتی خداوند را شکر می‌کنیم به نوعی به خود یادآوری می‌کنیم که نعمت‌ها و داشته‌های کوچک و بزرگ در زندگی‌مان ارزشمند هستند و باعث رشد روحی و روانی ما می‌شوند.

در لحظه بودن و شکرگزاری نقش حیاتی در تقویت رابطه و افزایش رضایت عاطفی دارند.
در لحظه بودن به معنای توجه کامل به همسر و موقعیت فعلی است؛ یعنی بدون حواس‌پرتی، اضطراب درباره گذشته یا نگرانی از آینده، حضور کامل در گفتگوها، فعالیت‌ها و تجربیات مشترک. این توجه باعث می‌شود همسر احساس دیده شدن، شنیده شدن و ارزشمند بودن کند و صمیمیت عاطفی افزایش یابد.
زمانی که زوجین در لحظه حضور دارند، کوچک‌ترین لحظات زندگی مشترک نیز ارزشمند و به یادماندنی می‌شوند، از لبخندها و گفتگوهای ساده گرفته تا اشتراک تجربیات روزمره.

همچنین شکرگزاری عنصری کلیدی برای ایجاد رضایت و تعادل در زندگی زناشویی است.
قدردانی از تلاش‌ها، محبت‌ها و حمایت‌های همسر باعث تقویت حس ارزشمندی و انگیزه برای ادامه تعامل مثبت می‌شود.
شکرگزاری نه تنها انرژی مثبت را در رابطه افزایش می‌دهد، بلکه تمرکز بر جنبه‌های مثبت زندگی را تقویت می‌کند و از تمرکز بر کمبودها و نارضایتی‌ها جلوگیری می‌کند.
ترکیب در لحظه بودن و شکرگزاری، رابطه‌ای متعادل، پرمحبت و مقاوم ایجاد می‌کند که در آن عشق، احترام و همدلی به‌طور مداوم جریان دارد و زوجین می‌توانند از زندگی مشترک خود لذت واقعی ببرند.

زهرا نیازاده نویسنده کتاب مسیر تاب آوری تاکید کرده است حال خوب حالتی است که انسان احساس رضایت، آرامش و خوشبختی درونی دارد و می‌تواند با انگیزه و انرژی مثبت به امور روزمره بپردازد. البته این حالت همیشه پایدار نیست و همه ما در زندگی‌مان با چالش‌ها و مشکلاتی روبرو می‌شویم که ممکن است حال روحی ما را تحت تاثیر قرار دهند. اما مهم این است که بتوانیم حتی در وجود این سختی‌ها، لحظات خوب را شناسایی و از آن‌ها لذت ببریم. این لحظات خوش، شاید کم باشند، اما می‌توانند برای ما منبعی از انرژی و امید باشند.

شکرگزاری یکی از مهم‌ترین عوامل در ایجاد و حفظ حال خوب است. وقتی تمرین می‌کنیم هر روز بابت داشته‌ها و نعمتی که داریم سپاسگزار باشیم، ذهنمان به سوی مثبت‌ها هدایت می‌شود و این باعث تقویت احساس آرامش و شادی می‌شود.
مطالعات علمی نشان داده‌اند که افراد شاکر، کمتر دچار اضطراب و افسردگی می‌شوند و رضایت بیشتری از زندگی دارند. حتی ثبت کردن چند نکته مثبت در هر روز، باعث می‌شود حال روحی ما بهبود یابد و خود را در شرایط بهتری ببینیم.

زندگی پر از فراز و نشیب است و هر کسی ممکن است گاهی احساس کند در باخت است یا حالش خوب نیست. به همین دلیل زمانی که می‌گوییم «خدا را شکر همین‌حالا حال خوبی دارم»، به نوعی جشن گرفتن لحظات خوب است؛ لحظاتی که باید بیشتر به آن‌ها توجه کنیم و از آن‌ها لذت ببریم. این کار به ما کمک می‌کند که نگاه مثبت‌تری به زندگی داشته باشیم و در بلندمدت چشم‌انداز زندگی‌مان روشن‌تر شود.

برای داشتن حال خوب راهکارهای ساده‌ای وجود دارد که می‌توانیم با انجام آن‌ها حال خود را بهبود ببخشیم. مثلاً تمرین شکرگزاری روزانه، هر روز چند دقیقه به نعمت‌ها و نکات مثبت زندگی فکر کنیم و آن‌ها را یادداشت کنیم. مراقبه و مدیتیشن می‌تواند به کاهش استرس کمک کند و ما را در لحظه حال نگه دارد. ارتباط با طبیعت و صرف زمان در فضای باز باعث می‌شود انرژی مثبت بیشتری بگیریم و احساس آرامش کنیم.
ورزش منظم نیز باعث ترشح هورمون‌های شادی‌آور می‌شود و اثرات مثبتی بر سلامت روان دارد. خواب کافی و منظم نقش کلیدی در تثبیت حالت روحی دارد و کمک می‌کند روز بعد انرژی کافی داشته باشیم. همچنین کنار گذاشتن افکار منفی و تمرکز بر نکات مثبت زندگی باعث می‌شود ذهن ما به سمتی برود که حال خوب را حفظ کند.

ایمان و باور به خداوند برای بسیاری از افراد منبع بزرگی از آرامش و قوت قلب است. وقتی می‌گوییم «خدا را شکر» یعنی باور داریم نیرویی فراتر از ما مراقب ما است و این قدرت ایمان به ما کمک می‌کند تا در برابر مشکلات زندگی تاب بیاوریم و حال خوبی را تجربه کنیم. ایمان به خداوند باعث می‌شود که در سخت‌ترین شرایط نیز امید را در دل خود نگه داریم و بدانیم آنچه بر ما می‌آید قابل مدیریت است.

برای تقویت حس حال خوب در زندگی روزمره می‌توانیم صبح‌ها با یادآوری نعمت‌هایی که داریم روز خود را آغاز کنیم و با قدردانی وارد فعالیت‌ها شویم.
توجه به خود، مراقبت از بدن و روح با تغذیه سالم، خواب کافی و انجام کارهای دلپذیر باعث می‌شود خودمان را بهتر حس کنیم. همچنین خودمان را با جملات مثبت حمایت کنیم و تمرین کنیم که از درون به خود مهربان باشیم. کمک به دیگران و انجام کارهای محبت‌آمیز نیز انرژی خوبی به ما می‌دهد و به احساس رضایت ما اضافه می‌کند.
وقتی از درون حس خوبی داشته باشیم، ارتباط ما با خانواده، دوستان و همکاران گرم‌تر و موثرتر می‌شود. دیگران نیز این انرژی مثبت را دریافت می‌کنند و تعاملات انسانی به شکل بهتری شکل می‌گیرد. در محیط کاری نیز تمرکز و بهره‌وری بیشتر می‌شود و کیفیت زندگی کاری ما افزایش می‌یابد.

زندگی به شکل طبیعی شامل بالا و پایین‌هایی است و همه ما با لحظاتی مواجه می‌شویم که ممکن است احساس خستگی، ناامیدی یا استرس داشته باشیم. این حالت‌ها بخشی از تجربه انسانی است و نباید موجب نگرانی دائم ما شوند. بلکه باید متوجه باشیم لحظات خوب و بد، بخشی از چرخه طبیعی زندگی هستند و باید در لحظات خوب توجه و قدرشناسی ما بیشتر باشد.

افرادی که به صورت مداوم تمرین شکرگزاری را انجام می‌دهند و به جنبه‌های مثبت زندگی‌شان توجه دارند، در بلندمدت سلامت روحی و روانی بهتری دارند و کمتر تحت تاثیر استرس و مشکلات قرار می‌گیرند. آن‌ها بهتر می‌توانند خود را با شرایط مختلف تطبیق دهند و زندگی رضایت‌بخش‌تری را تجربه کنند.

برای حفظ حال خوب، ساختن عادت‌های مثبت و پایداری آن‌ها ضروری است.
انجام تمرین‌های روزانه شکرگزاری، مراقبت از خود، حفظ ارتباط معنوی و مثبت‌اندیشی، به تدریج باعث می‌شود حس رضایت و آرامش همیشه در کنار ما باشد و زندگی را با قدرت و شادی بیشتری پیش ببریم.

آنچه که مسلم است عبارت «خدا را شکر همین‌حالا حال خوبی دارم» فراتر از یک جمله ساده است؛ این یک سبک زندگی است که ما را به سمت زندگی شادتر، آگاهانه‌تر و معنادارتر هدایت می‌کند. بدون شک تمرین مداوم این نگرش می‌تواند کیفیت زندگی فردی و اجتماعی ما را به طرز چشمگیری بهبود بخشد و احساس‌های خوب و رضایت را در وجودمان زنده نگه دارد.