خشم چیست ؟

خشم حالت برانگیختگی و هیجان شدید در هنگام روبرو شدن با محرک های نا مناسب محیطی است و احساسی است که همه بچه ها به نوعی ان را تجربه می کنند . خشم بخشی از زندگی ماست همه بجه ها خواهند اموخت که چگونه با خشم خود کنار بیایند ,گاهی با روشی مفید و گاهی به روشی که مضر است .

مواردی که باعث خشم در کودکان می شود :

1 – پر خاش و آزار کلامی

2 -  حمله فیزیکی

3 – طرد شدن

4 – اصرار و پا فشاری برای انجام کار

5 – سوء استفاده جنسی از آنها

والدین چه می توانند بکنند ؟

کنترل احساس خشم یک مهارت مهم زندگی است . والدین و بزرگتر ها می توانند به بچه ها بیاموزند که چگونه با خشم خود به روش مفید و موثر برخورد کنند و مهارت هایی را به کودکان بیاموزند که انها بتوانند در موقعیت های مختلف از ان مهارت ها استفاده کنند و زندگی بهتر و سالم تری داشته باشند.

ابزار و وسایلی که برای کنترل و اداره خشم مورد استفاده قرار می گیرد شامل دو دسته کلی است :

1 – ابزار بدنی

2 – ابزار فکری

ابزار بدنی :

آن دسته از روش هایی است که ما در آن از بخشی از بدن خود برای آرام کردن خود استفاده می کنیم مثل دراز کشیدن و شل کردن عضلات بدن و در مورد کودکان , بغل کردن و نوازش انها .

ابزار فکری :

از فکر برای تعدیل خشم خود استفاده کنیم .
مانند : شوخی کردن و معطوف کردن افکار کودک به سمت موضوعات جذاب و خوش آیند

(به طور کلی آموختن روشهای زیر به کودکان کمک می کند تا خشم خود را به روش موثری بروز دهند .)

• به کودکان بیاموزیم که چگونه خود را ارام سازند . یکی از بهترین راه ها برای سازگاری با پاسخ های فیزیکی مضر و در برابر خشم این است که کار فیزیکی دیگری انجام دهیم مثل گوش دادن به موسیقی , دوش گرفتن با اب گرم , کشیدن نقاشی و ...
• مهارت های حل مسئله را به کود ک مان بیاموزیم . به طور مثال چگونگی برخرد با مشکلاتی که کودک با ان مواجه می شود .
• چگونگی برقراری ارتباط و بیان و انتقال احساس را به کودک مان بیاموزیم
• شوخی کردن
• به بچه ها بیاموزیم که هنگام خشم چه کارهایی را می توانند انجام دهند و چه کارهایی را نمی توانند انجام دهند .

کارهایی را که نباید انجام دهند :

شکستن وسایل , فریاد زدن سر کسی , اسیب رساندن به خودشان , پرت کردن اشیاء به طرف کسی .

اما می توانند این کارها را انجام دهند :

گریه کردن در یک محل خلوت , کشیدن یک نقاشی , صحبت کردن راجع به موضوع ناراحت کننده, دور شدن از مو قعیت , رفتن به جایی ساکت و ارام, کمک خواستن , گوش دادن به موسیقی ...

• می توانیم بچه ها را تشویق کنیم تا احساس خشمشان یا احساسات درونی خود را بنویسند

بهتر است در موقع خشم کودک برخورد شما این گونه باشد:

سعی نکنید در کودک این باور را ایجاد کنید که عصبانیتش بی مورد است و مساله مهمی وجود ندارد ,بلکه با او همدردی کنید وبه او بگویید که می فهمید که چه احساسی دارد و می فهمید که او عصبانی است

• خشم او را کوچک ,حقیر و مسخره جلوه ندهید و در لحظه عصبانیت کودک نخندید .

گفتن جملاتی مثل : مرد به این بزرگی خجالت داره , وقتی عصبانی هستی چقدر زشت می شوی و... او را عصبانی تر می کند

• در هنگام خشم کودک رفتار خودتان را مثال نزنید بلکه راجع به احساسات او صحبت کنید .
• سخنرانی و نصیحت نکنید .
• او را با کودکان دیگر مثل خواهر , برادر و هم کلاسی هایش مقایسه نکنید.
• کودک را تشویق کنید که راجع به احساس خودش صحبت کند .
• بچه هارا تشویق کنید تا راجع به تعاملات و برانگیزندهخشم صحبت کنند .

زمانی که بچه ها راجع به احساسشان و عواملی که این احساس را به وجود اورده صحبت می کنند ,گوش کردن بدون قضاوت و بدون دستور دادن و نصیحت کردن به انها کمک می کند تا درک کنند که می توانند به طور متفاوتی احساس کنند .