تأثیر منفی نمایشگرهای دیجیتال بر رشد عاطفی و اجتماعی کودکان

مواجهه کودکان با نمایشگرهای دیجیتال به یک موضوع نگران‌کننده تبدیل شده است که تأثیرات منفی زیادی بر رشد عاطفی و اجتماعی آن‌ها دارد.

تحقیقات نشان می‌دهند که استفاده مکرر از دستگاه‌های دیجیتال می‌تواند مهارت‌های مدیریت احساسات را تضعیف کند و به مشکلات رفتاری و اجتماعی منجر شود.

والدین باید زمان استفاده از دستگاه‌ها را مدیریت کرده و فعالیت‌های غیر دیجیتال مانند ورزش و بازی‌های گروهی را تشویق کنند.

مواجهه زودهنگام کودکان با دستگاه‌های دیجیتال، به ویژه در سال‌های اولیه زندگی، می‌تواند تأثیرات منفی قابل توجهی بر رشد عاطفی و اجتماعی آن‌ها داشته باشد. این تأثیرات شامل کاهش مهارت‌های تنظیم هیجانی و مشکلات رفتاری است.

پژوهش‌ها نشان می‌دهند که کودکانی که به طور مکرر در معرض صفحه‌نمایش‌ها قرار می‌گیرند، ممکن است مهارت‌های اجتماعی و عاطفی ضعیف‌تری داشته باشند و در مدیریت احساسات خود دچار مشکل شوند.

علاوه بر این، استفاده بیش از حد از دستگاه‌های دیجیتال می‌تواند منجر به بروز رفتارهای مشابه اوتیسم، مانند بیش‌فعالی و عدم توانایی در حفظ تماس چشمی شود. این علائم معمولاً با کاهش زمان استفاده از صفحه‌نمایش و افزایش تعاملات رو در رو با والدین کاهش می‌یابند.
همچنین، مواجهه طولانی مدت با این ابزارها می‌تواند به اختلال در خواب و افزایش خطر چاقی منجر شود.
به والدین توصیه می‌شود که زمان استفاده از دستگاه‌های دیجیتال را محدود کنند و فرصت‌های بیشتری برای تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های بدنی فراهم آورند تا از اثرات منفی این مواجهه جلوگیری کنند

تأثیرات منفی نمایشگرها بر کودکان

کاهش مهارت‌های اجتماعی: کودکانی که به طور مداوم در معرض نمایشگرها قرار دارند، فرصت کمتری برای تعاملات چهره به چهره و توسعه مهارت‌های اجتماعی دارند. این امر می‌تواند منجر به احساس تنهایی و اضطراب اجتماعی شود.

علائم شبه اوتیسم: برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که کودکان خردسال که زمان زیادی را در برابر نمایشگرها می‌گذرانند، ممکن است علائمی مشابه اختلال طیف اوتیسم (ASD) از خود بروز دهند، مانند بیشفعالی و مشکلات در حفظ تماس چشمی. این علائم معمولاً با کاهش زمان استفاده از نمایشگرها و افزایش تعاملات واقعی بهبود می‌یابند.

تأثیر بر خواب و سلامت جسمی: مواجهه طولانی‌مدت با نمایشگرها می‌تواند منجر به مشکلات خواب، اضافه وزن و تغییرات در عادات غذایی شود. همچنین، این مواجهه ممکن است به تغییرات ساختاری در مغز و تأثیر بر نوروترنسمیترهای مغز منجر گردد.

استفاده از دستگاه‌های دیجیتال تأثیرات عمیقی بر مغز کودکان دارد که می‌تواند به تغییرات ساختاری و عملکردی منجر شود.

تحقیقات نشان می‌دهد که استفاده طولانی‌مدت از نمایشگرها بر قشر پیش‌فرونتال مغز تأثیر می‌گذارد، ناحیه‌ای که با قابلیت‌های شناختی پیچیده مانند تصمیم‌گیری و رفتار اجتماعی مرتبط است.
همچنین، لوب تمپورال، که مسئول پردازش شنیداری و زبان است، تحت تأثیر قرار می‌گیرد و این می‌تواند منجر به کاهش مهارت‌های زبانی و حافظه شود.

تحقیقات همچنین نشان داده‌اند که کودکانی که زمان بیشتری به صفحه‌نمایش‌ نگاه می‌کنند، با کاهش عملکرد ارتباطی در نواحی مغز مرتبط با زبان و کنترل شناختی همراه است.

این تغییرات ممکن است به مشکلات توجه و کنترل رفتار منجر شود و بر رشد شناختی تأثیر منفی بگذارد.
با این حال، برخی مطالعات نشان داده‌اند که تجربیات دیجیتال می‌توانند بهبودهایی در تمرکز و یادگیری ایجاد کنند، به ویژه در بازی‌های ویدئویی که ممکن است قابلیت‌های اجرایی را افزایش دهند

لذا، تعادل در استفاده از این دستگاه‌ها برای حفظ سلامت مغزی کودکان ضروری است.
بنظر میرسد استفاده بیش از حد از دستگاه‌های دیجیتال نیز می‌تواند تأثیرات منفی بر حافظه داشته باشد. تحقیقات نشان داده‌اند که کودکانی که زمان بیشتری را به تماشای صفحه‌نمایش‌ها اختصاص می‌دهند، ممکن است با کاهش رشد ماده سفید مغز مواجه شوند، که این ماده نقش کلیدی در یادگیری و مهارت‌های رفتاری دارد

استفاده طولانی‌مدت از نمایشگرها می‌تواند با کاهش ارتباط عملکردی در نواحی مرتبط با زبان و کنترل شناختی همراه باشد که ممکن است تأثیر منفی بر رشد شناختی و حافظه بگذارد آنچه که مسلم است تعادل در استفاده از دستگاه‌های دیجیتال برای کودکان ضروری است تا از مزایای آن بهره‌مند شوند و از خطرات احتمالی جلوگیری کنند.

توصیه‌ها برای محدود کردن استفاده از نمایشگرها

-برای کودکان زیر ۲ سال: استفاده از نمایشگرها باید به طور کامل ممنوع باشد، مگر اینکه محتوای با کیفیت بالا باشد.
-برای سنین ۲ تا ۵ سال: حداکثر یک ساعت در روز و ترجیحاً با حضور والدین.
– برای سنین ۵ تا ۱۷ سال: محدودیت دو ساعت در روز برای استفاده از نمایشگرها، به جز برای کارهای تحصیلی.

راهکارهای عملی

–ایجاد مناطق بدون نمایشگر: والدین باید مکان‌هایی را در خانه تعیین کنند که هیچ دستگاه دیجیتالی وجود نداشته باشد.
-تشویق به فعالیت‌های بدنی و بازی‌های خلاقانه: فعالیت‌هایی مانند دویدن، بازی در فضای باز و هنرهای دستی باید تشویق شوند تا جایگزین استفاده از صفحه نمایش شوند.
–مدیریت زمان استفاده از رسانه‌ها: والدین باید زمان استفاده از رسانه‌ها را مدیریت کرده و الگوهای سالمی برای فرزندان خود ایجاد کنند.

با توجه به اثرات منفی قابل توجهی که مواجهه زودهنگام با دستگاه‌های دیجیتال می‌تواند بر روی رشد عاطفی و اجتماعی کودکان داشته باشد، ضروری است که والدین اقدامات لازم را برای محدود کردن این مواجهه انجام دهند.
استفاده بیش از حد از این دستگاه‌ها می‌تواند منجر به مشکلات جسمی و روانی مانند کاهش تمرکز، اختلالات خواب و مشکلات بینایی شود. همچنین، زمان زیاد صرف شده در فضای مجازی ممکن است به کاهش تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی منجر گردد.
از سوی دیگر، استفاده مناسب و هدفمند از فناوری می‌تواند به یادگیری و توسعه مهارت‌های جدید کمک کند. بنابراین، والدین باید زمان استفاده از دستگاه‌ها را مدیریت کرده و فعالیت‌های غیر دیجیتال مانند ورزش و بازی‌های گروهی را تشویق کنند
پایان کلام اینکه هیچ چیز به مانند ورزش و فعالیت های بدنی در شادابی و سلامت و توانایی و تاب آوری کودکان تاثیر نخواهد داشت .