انزوا طلبی یا گوشه‌گیری یکی از اختلالات روانی است که به طور کلی به عدم تمایل فرد به برقراری ارتباط با دیگران و ترجیح تنهایی اشاره دارد. این وضعیت می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد و تأثیرات منفی بر سلامت روان و جسم فرد داشته باشد
بسیاری از افراد انزوا طلب به اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات شخصیت دچار هستند. این اختلالات می‌توانند باعث ترس از برقراری ارتباط با دیگران و اجتناب از تعاملات اجتماعی شوند.
اضطراب می‌تواند به انزواطلبی منجر شود زیرا احساسات منفی و استرس‌زا باعث می‌شوند فرد از تعاملات اجتماعی دوری کند. زمانی که فرد تحت فشار روانی قرار می‌گیرد، ممکن است احساس کند که نمی‌تواند در جمع‌ به خوبی عمل کند یا مورد قضاوت قرار می‌گیرد. این احساسات می‌توانند به تدریج منجر به کناره‌گیری از روابط اجتماعی و فعالیت‌های گروهی شوند. انزوا به نوبه خود می‌تواند اضطراب را تشدید کند، زیرا فرد از حمایت اجتماعی محروم می‌شود. در نتیجه، این چرخه معیوب می‌تواند به مشکلات جدی‌تری در سلامت روانی منجر شود.
دکتر محمدرضا مقدسی مدیر و موسس خانه تاب آوری در ادامه این مطلب آورده است حمایت اجتماعی به سهولت دسترسی افراد به شبکه اجتماعی حمایت‌کننده و یا کمک و یاری دیگران گفته می‌شود. این حمایت به عنوان نیازی ضروری در زیست روانی و اجتماعی انسان جایگاه مهمی دارد و بخش مهمی از تاب آوری افراد را پشتیبانی می‌کند
تجربیات تلخ مانند طرد شدن، انتقاد مداوم یا آزار از سوی دیگران، به ویژه در دوران کودکی، می‌تواند به انزوا طلبی منجر شود. این تجربیات می‌توانند احساس عدم امنیت و اعتماد به نفس پایین را در فرد ایجاد کنند
افرادی که مهارت‌های ارتباطی ضعیفی دارند، ممکن است نتوانند به راحتی با دیگران ارتباط برقرار کنند. این کمبود مهارت می‌تواند به انزوا طلبی منجر شود، زیرا فرد ممکن است از ترس از عدم موفقیت در تعاملات اجتماعی، از آن‌ها دوری کند
گاهی اوقات هم مشکلات جسمی و محدودیت‌های فیزیکی نیز می‌توانند به انزوا طلبی منجر شوند. افرادی که به دلیل مشکلات جسمی نمی‌توانند به راحتی حرکت کنند یا در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنند، ممکن است احساس انزوا کنند.

انزوا طلبی به معنای دوری از تعاملات اجتماعی و تمایل به تنها بودن است. این حالت می‌تواند به صورت موقتی یا مزمن باشد و معمولاً با احساس ترس، خجالت و عدم اعتماد به نفس در مواجهه با دیگران همراه است. افراد انزوا طلب ممکن است از شرکت در جمع‌ها خودداری کنند و در صورت مجبور شدن به حضور در جمع، به سرعت آن را ترک کنند

 افرادی که در روابط خود با خشونت، آزار یا طرد مواجه شده‌اند، احتمال بیشتری دارد که به انزوا طلبی روی آورند و همچنین افسردگی و اضطراب از جمله اختلالاتی هستند که می‌توانند به انزوا طلبی منجر شوند. این اختلالات می‌توانند باعث کاهش اعتماد به نفس و افزایش ترس از ارتباط با دیگران شوند اغلب مشاهده میگردد که افراد انزوا طلب مهارت‌های ارتباطی ضعیفی دارند که می‌تواند به عدم توانایی در برقراری روابط اجتماعی منجر شود

انزوا طلبی می‌تواند تأثیرات منفی زیادی بر روی سلامت روان و جسم فرد داشته باشد انزوا طلبی می‌تواند منجر به ضعیف شدن مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی شود مشاهدات نشان میدهد افرادی که به انزوا طلبی دچار هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی، اضطراب و حتی افکار خودکشی قرار دارنداین وضعیت می‌تواند به مشکلات جسمی مانند بیماری‌های قلبی، اختلالات خواب و تغییرات در الگوی اشتها منجر شود

راهکارهای مقابله با انزوا طلبی

اولین قدم برای تغییر، شناسایی رفتارهای انزوا طلبانه و پذیرش آن‌هاست

دومین قدم مراجعه به روانشناس یا مشاور است این امر می‌تواند به فرد کمک کند تا بر ترس‌ها و مشکلات خود غلبه کند.روان درمانی، به ویژه رفتار درمانی شناختی، می‌تواند در این زمینه مؤثر باشد

سومین قدم یادگیری مهارت‌های ارتباطی و قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی می‌تواند به کاهش ترس و افزایش اعتماد به نفس کمک کند

انزوا طلبی یک وضعیت پیچیده است که نیاز به توجه و درمان دارد. با شناسایی علل و استفاده از راهکارهای مناسب، می‌توان به بهبود وضعیت کمک کرد.