پایگاه جمعیت همیاران
سلامت روان اجتماعی ایران
خود مراقبتی چیست ؟

خودمراقبتی عملی است که در آن هر فردی از دانش، مهارت و توان خود استفاده می کند تا «به طور مستقل» از سلامت خود مراقبت کند.


به قلم زهرا نیازاده

خودمراقبتی به بهبود سلامت جسمانی، روحانی و عاطفی فرد توجه دارد و شامل مراقبت از خود در حوزه های مختلف از جمله تغذیه، ورزش، استراحت و مدیتیشن می شود.

خودمراقبتی به معنای انجام هر نوع فعالیتی است که منجر به حفظ یا ارتقای سلامتی جسم و روح ما می شود.

 این مفهوم انرژی می بخشد و باعث سرزندگی و احساس خوشبختی می شود.

خودمراقبتی قدرت لازم برای ادامه زندگی را تقویت میکند و در حفظ سلامت روان و جسم نقش مهمی دارد، انرژی موردنیاز برای تلاش جهت موفقیت فراهم می کند، و رعایت نکردن آن، دیر یا زود، گریبان ما را با انواع عوارض جسمی و روحی می گیرد.

 

خودمراقبتی شامل انجام کارهای خوشحال کننده نیست، بلکه گاهی باید به مسائل تلخ و حل نشده هم رسیدگی کنیم، پیش از آنکه دیر شود.

باید با آسیب دیدگی های روحی در گذشته، روابط ناسالم و عقاید محدودکننده روبرو شوید و آنها را حل و فصل کنید.

 

با روانشناس صحبت کنید و با کسانی که دلتان میخواهد با آنها حرف بزنید ولی به دلایلی مدتهاست از آنها عصبانی هستید یا قهر کرده اید حرف بزنید.

خودمراقبتی جسمانی شامل نحوه تغذیه بدن، میزان خواب، میزان فعالیت بدنی و توجه به نیازهای بدنی است.

 

استراحت به اندازه کافی، مصرف دارو طبق دستورالعمل و مدیریت سلامتی همه بخشی از خود مراقبتی جسمانی هستند.

خودمراقبتی اجتماعی نیز کلید مراقبت از خود است، و ارتباطات نزدیک برای سلامت شما مهم است.

رابطه بین خودمراقبتی و تاب آوری در ادبیات تحقیق مواردی ویژه ای را خاطر نشان کرده است که شایسته توجه محققان و متخصصان تاب آوری است :

همبستگی مثبتی بین تاب آوری و مراقبت از خود در شرایط مختلف مزمن مشاهده می شود.

این نشان می دهد که افراد با سطوح بالاتر تاب آوری تمایل به شرکت در فعالیت های خودمراقبتی بیشتری دارند که می تواند به حفظ رفاه جسمی و عاطفی کمک کند.

همچنین مطالعات نشان داده است که رفتارهای خودمراقبتی تا حدی واسطه و میانجی ارتباط بین تاب آوری و کیفیت زندگی بحساب می آید.

رفتارهای خودمراقبتی با افزایش اثرات مثبت تاب آوری به بهبود کیفیت زندگی کمک می کند.

تحقیقات اهمیت تاب آوری را در مهار ناملایمات خودمراقبتی روزانه و حفظ سلامت جسمی و عاطفی در افراد مبتلا به بیماری های مزمن یادآور می شود.

رابطه بین خودمراقبتی و تاب آوری می تواند تحت تاثیر عوامل زمینه ای مختلفی مانند نوع بیماری مزمن، جمعیت شناسی فردی و شبکه های حمایت اجتماعی قرار گیرد.

مطالعات همچنین نشان میدهد که نشان می دهد خودمراقبتی می تواند به کاهش اثرات منفی فرسودگی شغلی کمک کند.

آموزش تاب آوری، میتواند شامل آموزش مراقبت از خود و تکنیک های مدیریت استرس باشد.

تاب آوری می تواند به رفتارهای خودمراقبتی کمک کند، رفتارهای خودمراقبتی نیز نقش واسطه ای در افزایش اثرات مثبت تاب آوری بر کیفیت زندگی دارند. درک این روابط می تواند از توسعه مداخلات موثر برای بیماران مبتلا به بیماری های مزمن خبر دهد.

 



۲۰۰ بازدید


۰ امتیاز


۰ نظر
نظرات کاربران


هنوز هیچ نظری ثبت نشده است !
نظر شما چیست ؟!
شما نیز می توانید نظر خود را راجب این مقاله در زیر بنویسید !
نام کامل شما * :
نام کامل خود را وارد کنید !
آدرس ایمیل شما :
آدرس ایمیل خود را وارد کنید !
متن نظر شما :
نظر خود را به فارسی در بالا بنویسید !
کد امنیتی :
کد امنیتی روبرو را وارد نمایید !
انسان خوشبخت نمی شود اگر برای خوشبختی دیگران نکوشد !
شما هم می توانید در این کار سهیم باشید ! کمک های مالی شما مایه دلگرمی ماست !
دریافت کمک های مردمی
جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی ایران
جمعیت همیاران سلامت روان با هدف افزایش توانمندی اقشار مختلف جامعه در راستای افزایش سطح سلامت روان و پیشگیری از آسیب های اجتماعی فعالیت می نماید. باور ما بر این است که با افزایش مشارکت جویی و احترام به خرد جمعی و رویکرد تسهیل گرانه می توانیم در ارتقای سطح کیفیت زندگی اقشار جامعه تاثیر داشته باشیم. این سایت با همت و تلاش و پیگیری مستمر جناب آقای حمید بیخسته مدیر روابط عمومی جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی کشور در سال 1395 راه اندازی گردید.
تمامی حقوق محفوظ و متعلق به جمعیت همیاران سلامت روان اجتماعی ایران می باشد .
Copyright © 2015 for HamyaranIran.ir , By SmProgram web Developer , All rights reserved .