یکی از حوزه های چالش برانگیز تعلیم وتربیت در جوامع مختلف، از جمله جامعه ما،تربیت جنسی است که همواره به دلیل وجود پاره ای از ابهام ها و سوء تفاهم های نظری و فکری و نیز موانع اجرایی با مشکلات فراوانی دست به گریبان بوده و همین امر، زمینه ساز ایجاد و بروز بسیاری از معضلات اجتماعی و انحراف های رفتاری در میان نسل جوان و به تبع آن، صرف هزینه های سنگین جهت مقابله با این انحرافات نهادها و سازمان های ذیربط است.در عین حال باید به این نکته هم تاکید کرد که در حوزه های عمل، تربیت جنسی از موضوع های چالش برانگیز خانواده های ایرانی است. پدران ومادران مسئول نمی توانند نسبت به غریزه ی جنسی فرزندان خود بی تفاوت باشند زیرا تربیت جنسی یکی از دشوارترین و حساس ترین انواع تربیت ها است که اندک اشتباه و غفلتی در آن ممکن است فرزندان را به وادی فساد بکشاند(امینی ،1390).در زمان حاضر، در کشور ما متوسط سن بلوغ کاهش یافته و سن ازدواج در حال افزایش است. هم چنین، عقاید سنتی در حال تغییرند و کاهش نفوذ و تاثیر خانواده، رواج شهرنشینی، مهاجرت، توسعه گردشگری و ارتباط جمعی در مجموع تغییرات وسیعی در رفتار جنسی و اجتماعی به وجود آورده است؛ در نتیجه، نوجوانان امروزی بیش از گذشته در معرض ارتباط جنسی زود رس قرار می گیرند (حسنی ،1389).آگاهی و بصیرت در زمینه ی امور و فعالیت های جنسی مانع ایجاد اضطراب و فشار روانی در میان نوجوانان می شود برای همین یکی از وظایف مهم والدین آماده سازی فرزندان خود برای تغییرات بلوغ می باشد.( امینی،1390)